زخمی دگر بزن که نیفتاده ام هنوز

خواب آور است زمزمه ی جویبارها

در خواب رفته بخت من از های های اشک

_ رهی معیری

.

.

ای کودک نیامده !

ای آرزوی دور !

کی چهره می نمایی ؟ ای نور مبهمی که نمی بینمت درست ..

کی پرده می گشایی ؟

امروز دست گیر که فردا از دست رفته است

انسان خسته ای

که نجاتش به دست توست ...

فریدون مشیری